-
1 wydać sąd
выдать суд -
2 sąd
сущ.• взгляд• двор• мнение• мысль• отзыв• приговор• суд• суждение• трибунал* * *сад (фруктовый)ogród сад* * *♂, Р. \sadu (фруктовый) сад;wiśniowy \sad вишнёвый сад
* * *м, P sądu1) судsąd koleżeński — това́рищеский суд
sąd polowy — вое́нно-полево́й суд
zaskarżyć kogoś do sądu — пода́ть в суд на кого́-л.
włóczyć się po sądach — суди́ться, тяга́ться
właściwość sądu — компете́нция суда́
2) сужде́ние n, мне́ние n, судwydać sąd — вы́сказать своё мне́ние
Syn: -
3 opinia
сущ.• вердикт• взгляд• воззрение• мнение• мысль• отзыв• отметка• оценка• приговор• решение• суждение• чувство* * *opini|a♀ 1. мнение ň;\opinia publiczna общественное мнение;
zaczerpnąć (zasięgnąć) czyjejś (u kogoś) \opiniai посоветоваться с кем-л., узнать (выяснить) чьё-л. мнение;2. репутация, слава; 3. опёнка, отзыв ♂; характеристика;\opinia w pracy (służbowa) служебная характеристика;
wydać \opiniaę дать оценку (отзыв)+1. sąd, pogląd, mniemanie 2. renoma 3. ocena
* * *ж1) мне́ние nopinia publiczna — обще́ственное мне́ние
zaczerpnąć (zasięgnąć) czyjejś (u kogoś) opinii — посове́товаться с ке́м-л., узна́ть (вы́яснить) чьё-л. мне́ние
2) репута́ция, сла́ва3) оце́нка, о́тзыв m; характери́стикаopinia w pracy (służbowa) — служе́бная характери́стика
wydać opinię — дать оце́нку (о́тзыв)
Syn: -
4 oddać
глаг.• воздать• гарантировать• дарить• дать• отдать• предоставить• предоставлять• разрешать• сбрасывать* * *1) (do eksploatacji) ввести(в эксплуатацию)2) oddać (głos) подать (голос)3) oddać (pod sąd) предать (суду)4) oddać (odpłacić) ответить, отплатить5) oddać (odtworzyć) воспроизвести6) oddać (płyn) испустить7) oddać (przekazać, odstąpić) выделить8) oddać (przekazać, powierzyć) сдать9) oddać (przekazać, wyrazić) передатьdać odrzut, kopnąć отдать (напр. об оружии)postawić (przed sądem) отдать (под суд)* * *odda|ć\oddaćdzą, \oddaćny сов. 1. отдать;\oddać dług отдать (вернуть) долг; \oddać do naprawy (do reperacji) отдать в починку (в ремонт); \oddać do recenzji отдать на рецензию;
\oddać głos na kogoś, za kimś отдать голос, проголосовать за кого-л.;\oddać kogoś pod sąd отдать под суд кого-л.;\oddać do przedszkola отдать в детский сад;
2. ответить тем же; отплатить, воздать;\oddać wet za wet отплатить той же монетой; \oddać z nawiązką вернуть (воздать) с лихвой;
3. передать; воспроизвести;4. выделить; испустить;\oddać mocz испустить мочу, помочиться;
● \oddać komuś głos дать (предоставить) слово кому-л.;\oddać sprawiedliwość отдать справедливость (должное);
\oddać przysługę оказать услугу+2. odpłacić 3. odtworzyć 4. wydzielić
* * *oddadzą, oddany сов.1) отда́тьoddać dług — отда́ть (верну́ть) долг
oddać do naprawy (do reperacji) — отда́ть в почи́нку (в ремо́нт)
oddać do recenzji — отда́ть на реце́нзию
oddać głos na kogoś, za kimś — отда́ть го́лос, проголосова́ть за кого́-л.
oddać kogoś pod sąd — отда́ть под суд кого́-л.
oddać do przedszkola — отда́ть в де́тский сад
2) отве́тить те́м же; отплати́ть, возда́тьoddać wet za wet — отплати́ть то́й же моне́той
oddać z nawiązką — верну́ть (возда́ть) с лихво́й
3) переда́ть; воспроизвести́4) вы́делить; испусти́тьoddać mocz — испусти́ть мочу́, помочи́ться
•- oddać sprawiedliwość
- oddać przysługęSyn:
См. также в других словарях:
sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są … Słownik języka polskiego
rozsądzić — dk VIa, rozsądzićdzę, rozsądzićdzisz, rozsądzićsądź, rozsądzićdził, rozsądzićdzony rozsądzać ndk I, rozsądzićam, rozsądzićasz, rozsądzićają, rozsądzićaj, rozsądzićał, rozsądzićany «wydać sąd, opinię w jakiejś sprawie po rozważeniu argumentów… … Słownik języka polskiego
wydawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wydawaćdaję, wydawaćdaje, wydawaćwaj {{/stl 8}}– wydać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, wydawaćdam, wydawaćda, wydawaćdadzą, wydawaćdaj, wydawaćdamy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osądzić — dk VIa, osądzićdzę, osądzićdzisz, osądź, osądzićony osądzać ndk I, osądzićam, osądzićasz, osądzićają, osądzićaj, osądzićał, osądzićany 1. «rozpatrzyć sprawę i wydać wyrok; skazać wyrokiem sądu» Sędziowie przysięgli osądzili go zgodnie z prawem.… … Słownik języka polskiego
orzec — dk Vc, orzeknę, orzekniesz, orzekł, orzeczony, orzekłszy orzekać ndk I, orzecam, orzecasz, orzecają, orzecaj, orzecał, orzecany 1. «wypowiedzieć, wyrazić sąd, opinię, zdanie o czymś; oświadczyć, stwierdzić, określić coś, rozstrzygnąć coś» Lekarze … Słownik języka polskiego
orzeczenie — n I; lm D. orzeczenieeń 1. rzecz. od orzec. 2. «sąd, zdanie, opinia, decyzja» Orzeczenie lekarskie. Wydać orzeczenie o niezdolności do pracy. 3. jęz. «część zdania (wyraz lub wyrazy), za pomocą której orzeka się o podmiocie zdania; wyraża ona… … Słownik języka polskiego
zawyrokować — dk IV, zawyrokowaćkuję, zawyrokowaćkujesz, zawyrokowaćkuj, zawyrokowaćował, zawyrokowaćowany 1. «wydać wyrok; orzec» Sąd zawyrokował zaocznie. 2. «wypowiedzieć się w jakiejś sprawie, wyrazić sąd, opinię, zdanie o czymś; oświadczyć, stwierdzić»… … Słownik języka polskiego
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
ocenić — dk VIa, ocenićnię, ocenićnisz, oceń, ocenićnił, ocenićniony oceniać ndk I, ocenićam, ocenićasz, ocenićają, ocenićaj, ocenićał, ocenićany 1. «wydać opinię o kimś lub o czymś, wypowiedzieć sąd o wartości czegoś lub kogoś; osądzić» Ocenić kogoś… … Słownik języka polskiego
opinia — ż I, DCMs. opinianii; lm D. opinianii (opinianij) 1. «mniemanie, sąd, przekonanie, pogląd» Przychylna, utarta opinia. Sprzeczne opinie. Głosić, wypowiadać (śmiałe, dziwne itp.) opinie. Podzielać czyjąś opinię. Polegać na czyjejś opinii. Lansować … Słownik języka polskiego
osąd — m IV, D. u, Ms. osądądzie; lm M. y książk. «ocena, sąd, wyrok, wydanie sądu, opinii o czymś, o kimś» Surowy, rzetelny, kategoryczny osąd. Wydać osąd o czymś lub o kimś. Poddać coś, kogoś osądowi. Według twojego osądu wszystko jest w porządku … Słownik języka polskiego